آنچه می خواهم نمی بینم، آنچه می بینم نمی خواهم

به گزارش نامیت، به گزارش خبرنگاران بارادین نوشته نینا بربروا، کتابی است کوچک که با قلمی موجز به بازآفرینی زندگی نامه آهنگساز روسی، الکساندر بارادین می پردازد و خواننده را با عجیب ترین تاملات و کشمش های درونی یک هنرمند که همزمان دانشمند هم هست، آشنا می نماید. به بهانه انتشار این کتاب از سوی نشر ماهی، به مرور آن پرداخته ایم.

آنچه می خواهم نمی بینم، آنچه می بینم نمی خواهم

با ما همراه باشید و درباره وبلاگ عصر نو بیشتر بدانید.

بارادین داستانی کوتاه از یک زندگی پرفرازونشیب است. وقتی که بارادین را می خوانید، نمی دانید قرار است با چه شگفتی هایی روبه رو شوید و نمی دانید که تصمیم های گرفته و ناگرفته قرار است شما را به کجاها ببرد.

برای هواداران اپرا الکساندر بارادین نامی آشنا است. او که با اپرای معروف و البته نیمه تمامش، شاهزاده ایگور به شهرتی جهانی رسید، موسیقی دانی آماتور بود. در واقع بیش از آنکه بتواند سازی بنوازد، آهنگساز بود و همین ویژگی در کنار تحصیلات و تالیفات او در زمینه طب و شیمی از او شخصیتی منحصربه فرد ساخته بود که در تمام حوزه های کاری اش حرفی برای گفتن داشت.

آنچه نینا بربروا تحت نام بارادین در کتاب کوچکش ساخته و پرداخته است، زندگی نامه ای داستان گونه از وقایع حیات الکساندر بارادین است. این نویسنده روسی با به تصویر کشیدن زندگانی پرتب وتاب الکساندر بارادین، دین خود را به موسیقی دان هم وطنش ادا نموده است.

از دل تردید ها

داستان با توصیفی زنده از محل زندگی الکساندر بارادین در کودکی شروع می گردد. مادری زیبا، ندیمه های متعدد، میدان مشقی نزدیک خانه که نوای دل انگیز طبل نوازان نظامی در آن بارادین کوچک را به سوی پنجره می کشید، و نوای شکرگزاری همگانی اهالی خانه، که چه خوب شد بانوی خانه بارادین را سقط نکرد...

همه چیز از این خانه برای بارادین جوان مهیا است تا به آنچه که می خواهد برسد؛ اما مسئله دقیقا همین جا است. او می داند که چه می خواهد؛ اما نمی داند که با خواسته اش چه کند. میل به فعالیت جدی در حوزه موسیقی هیچ گاه از دل بارادین بیرون نرفته است. او زمان هایی را به یاد می آورد که ساعت ها کنار پنجره سالن پذیرایی می ایستاد و به نوای طبل و فلوت گوش می سپرد؛ اما موسیقی به میلی نامشروع می مانست. نه به این خاطر که امری نکوهیده بود یا کسی برایش ارزش قائل نمی شد؛ استعداد بارادین در حوزه علوم تجربی والدینش را بر آن داشت تا او را در زمینه شیمی و طب تشویق نمایند؛ و این چنین بود که موسیقی به حاشیه رفت؛ تا آن موقع که تمام زندگی بارادین را فراگرفت.

آنچه در متن این داستان کوتاه شاهد آن هستیم، تلاطم روحی و سرگردانی شدید شخصیت اصلی داستان، الکساندر بارادین است. او محققی است که در زمینه طب و شیمی پیشرفتی چشم گیر داشته است. از طرفی حشر و نشر او با اهالی موسیقی آن میل قدیمی را دوباره در وجود او زنده می نماید. ازدواجش با بانویی که معلم سرخانه موسیقی بود هم او را بیش از پیش به پرداختن به این میل تشویق کرد؛ اما او قدرتی برای تصمیم گرفتن ندارد. باردین جوان نمی تواند میان حرفه و علاقه اش یکی را انتخاب کند. بنابراین او در میانه راه می ماند و همین مسئله است که او نه به شیمی دانی تمام عیار بدل می گردد و نه به موسیقی دانی چیره دست. او توانایی چندانی در نواختن پیانو ندارد. نمی تواند آنچه در فکر دارد را تبدیل به نت کند و وقتی که پیروز به انجام این کار می گردد، دیگر چیزی تا انتها عمرش نمانده است. اپرای شاهزاده ایگور که تمام عمرش را برای آن صرف نموده است هم حالا قرار است نیمه کاره بماند.

بارادین انسانی محبوب است. راه ها همواره برای او باز هستند. خیل بزرگ هواداران و شاگردانش همواره پذیرای او هستند و خیلی چیزهای دیگر؛ اما او در نهان خانه فکرش احساس تنهایی می نماید. این حس تنهایی را می توان ناشی از ناتوانی او در بیان آنچه می خواهد در علم و موسیقی بگوید، دانست و از همین روست که خود را خوشبخت نمی داند.

بربروا اما با به تصویرکشیدن صحنه مرگ این آهنگساز-دانشمند، خواننده را با شگفتی روبرو می نماید و سویه مسلط فکر بارادین را به او نشان می دهد. او در حال پایکوبی می میرد؛ وقتی که قرار است آوازی بخواند. بعد از مرگش دوستانی دست نوشته هایش را مرتب می نمایند. ورقه های نت، برگه های امتحانی و مقاله هایی در زمینه طب و بهداشت که با امضای بارادین تایید شده اند و نقش یک دیاپازون را بر خود دارند...

بارادین داستان استعدادهای نهفته و تصمیمات ناگرفته و نیمه کاره است. حقیقت این است که بارادین می تواند داستان زندگی بسیاری از انسان های دیگر هم باشد. در نگاه نویسنده بارادین زندگی عرصه تصمیم ها و انتخاب ها و شجاعت هاست. نویسنده بارادین طی نود صفحه به ما نشان می دهد که چگونه می توان توانا و نابغه و چندبعدی بود؛ اما با نداشتن قدرت انتخاب تمام این ها را نابود کرد یا حداقل به کمال نرساند.

بارادین به قلم نینا بربروا نوشته شده است. آبتین گلکار ترجمه اش نموده و نشر ماهی در نود صفحه، با قیمت دوازده هزارتومان آن را روانه کتابفروشی ها نموده است.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران
انتشار: 30 تیر 1400 بروزرسانی: 30 تیر 1400 گردآورنده: namit.ir شناسه مطلب: 1646

به "آنچه می خواهم نمی بینم، آنچه می بینم نمی خواهم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آنچه می خواهم نمی بینم، آنچه می بینم نمی خواهم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید