چرا برخی ها وسایل ارزشمندی را به صورت زباله به دور می ریزند؟
به گزارش نامیت، روانشناسی دور انداختن چیزهای ظاهرا ارزشمند
در خصوص نگه داشتن یا دور کردن وسایل خانه یا چیزهایی مانند لباس، ما دو طیف داریم. آنهایی که هر چیزی را حتی اگر بسیار کهنه و قدیمی شده باشد و دیگر سال ها استفاده نکرده باشند و ارزش معنوی خاصی هم نداشته باشد، نگه می دارند و آنهایی که خیلی راحت چیزهایی که هنوز سال ها برایشان کار می نماید، دور می اندازند با با بهای بسیار اندکی می فروشند.
دور ریختن چیزهای با ارزش به صورت زباله پدیده ای است که بسیاری را گیج می نماید. به نظر می رسد غیر منطقی و بی فایده است، با این حال بیشتر از آنچه انتظار داریم، رخ می دهد. دلایل این رفتار چند وجهی است که شامل عوامل روانشناختی، اجتماعی فرهنگی و موقعیتی است. برای درک اینکه چرا افراد اقلام با ارزش را دور می اندازند، لازم است که انگیزه ها و شرایط مختلفی را که این اقدام به ظاهر غیرمنطقی را راهنمایی می نمایند، آنالیز کنیم.
عوامل روانی
آ. دلبستگی و دلبستگی عاطفی
یکی از دلایل روانشناختی اولیه برای دور انداختن اقلام ارزشمند، ماهیت پیچیده دلبستگی عاطفی و جدایی است. افراد ممکن است به علت عدم وابستگی عاطفی یا تمایل به قطع رابطه با گذشته، دارایی های ارزشمند را دور بریزند. این می تواند به سبب نقل مکان به یک خانه تازه، انتها دادن به یک رابطه یا تغییر شخصی رخ دهد. عمل دور انداختن اقلام می تواند نمادی از شروعی تازه و کوشش برای فراموش کردن خاطرات آزارنده باشد.
ب- تفاوت ارزش درک شده
ادراک نقش مهمی در ارزش گذاری افراد برای دارایی های خود دارد. چیزی را که یک نفر با ارزش می داند، ممکن است دیگری بی ارزش بداند. این ارزش گذاری ذهنی تحت تأثیر تجربیات شخصی، دانش و هنجارهای فرهنگی است. اقلامی که قدیمی، شکسته شده و یا دیگر مفید تلقی می شوند، ممکن است علیرغم ارزش شان دور ریخته شوند.
ج- گردآوری افراطی در مقابل مینیمالیسم
دو سر طیفی که در ابتدای پست اشاره کردم یکی گردآوری افراطی حتی در حد جمع کردن چیزهایی در حد زیاله و مینیمالیسم است. دسته اول تمایل دارند وسایل را بدون توجه به ارزش آن ها به علت وابستگی بیش از حد احساسی یا ترس از دست دادن چیز بالقوه مفید نگه دارند. در نقطه مقابل، مینیمالیست ها ممکن است برای دنبال کردن یک سبک زندگی ساده و بدون شلوغی، چیزهای ارزشمند را کنار بگذارند. در مینیمالیسم اغلب افراد به تجربیات بیش از دارایی های مادی اهمیت می دهند.
تأثیرات فرهنگی اجتماعی
آ. فرهنگ مصرف نمایندگی
فرهنگ مصرف نمایندگی مدرن، شامل خرید و دور انداختن مستمر کالاها است و چنین کاری در آن تشویق می گردد. در دسترس بودن اقلام مقرون به صرفه و فراوری انبوه منجر به چرخه ای از خرید اجناس تازه و دور ریختن اقلام قدیمی می گردد این فرهنگ دور ریختن به وسیله بازاریابی و تبلیغات تقویت می گردد. در این فرهنگ آخرین مدها و محصولات تبلیغ می گردد و باعث می گردد چیزهای قدیمی منسوخ و کمتر مطلوب به نظر برسند.
ب- شرایط اجتماعی
شرایط اجتماعی و روندها به طور قابل توجهی بر آنچه مردم ارزشمند می دانند تأثیر می گذارد. اقلامی که زمانی مورد توجه قرار می گرفتند می توانند به سرعت جذابیت خود را با تغییر ترجیحات اجتماعی از دست بدهند. به عنوان مثال، روند مد می تواند لباس ها و لوازم جانبی را قدیمی نماید و مردم را به سمت دور انداختن اقلامی که هنوز در شرایط خوبی هستند سوق دهد. به طور مشابه، پیشرفت های فناورانه می توانند دستگاه ها و ابزارهای الکترونیکی را منسوخ نمایند، حتی اگر هنوز کارایی داشته باشند.
ج -دغدغه زیست محیطی
از طرف دیگر، افزایش مطلعی زیست محیطی باعث شده است که بعضی از افراد در کوشش برای زندگی پایدارتر، وسایلشان را دور بیندازند. به طور متناقض، این امر گاهی اوقات می تواند منجر به دور انداختن اقلام ارزشمندی گردد که برای محیط زیست مضر خوب نیستند! ی
چیزهای دور ریخته شده به جای بازیافت یا تغییر کاربری مناسب، منجر به آلودگی محیط زیست شوند.
عوامل موقعیتی
آ. کمبود فضا
فضای محدود زندگی می تواند افراد را وادار به دور انداختن چیزهای ارزشمند کند. زندگی شهری، به ویژه، آپارتمان های کوچکتر و فضای ذخیره سازی کمتر، اولویت بندی و محدود کردن دارایی ها را ضروری می نماید. در چنین مواردی، حتی اقلام ارزشمند ممکن است دور ریخته شوند تا جا برای وسایل ضروری یا پرکاربردتر باز گردد.
ب- جابجایی
جابجایی یکی دیگر از عوامل موقعیتی است که ممکن است اقلام ارزشمند دور ریخته شوند. تدارکات بسته بندی، حمل و نقل و بازکردن وسایل می تواند دلهره آور باشد و افراد را به سمت دور انداختن اقلام برای ساده سازی فرآیند سوق دهد. هزینه و کوشش برای جابجایی اقلام ممکن است بیشتر از ارزش درک شده آن ها باشد و افراد را وادار کند که از شر آنها خلاص شوند.
ج- وسایل به جا مانده از یک فرد درگذشته
هنگام برخورد با وسایل یکی از بستگان متوفی، افراد ممکن است به علت محدودیت زمانی، ناراحتی عاطفی یا عدم درک ارزش کالا، اقلام ارزشمند را دور بریزند. تسویه وسایل اغلب شامل مرتب کردن تعداد زیادی از اقلام است و فشار برای دور انداختن سریع اموال می تواند منجر به دور انداختن سهواً چیزهای ارزشمند گردد.
عوامل مالی
آ. هزینه های تعویض
منظره مالی نیز بر تصمیم به دور انداختن اقلام ارزشمند تأثیر می گذارد. در بعضی موارد، هزینه تعمیر یا نگهداری یک مورد ممکن است از قیمت خرید کالای تازه بیشتر باشد. این تجزیه و تحلیل هزینه و سود می تواند افراد را به سمت دور انداختن وسایل با ارزش شکسته یا معیوب کند، حتی اگر قابل تعمیر باشند.
ب- کهنگی
حس فرسودگی، حتی اگر هنوز کاربردی باشند، باعث دل آزار شدن یک وسیله می گردد. این امر به ویژه در فناوری رایج است، جایی که مدل ها و نسخه های تازه با سرعت رونمایی می شوند. احتیاج تلقینی به آخرین نسخه می تواند منجر به دور انداختن وسایل قدیمی و در عین حال ارزشمند گردد.
ج - فشار مالی
برعکس، فشار مالی می تواند منجر به دور ریختن وسایل برای سود مالی گردد. مردم ممکن است دارایی های با ارزش را برای کاهش فشارهای مالی بفروشند، اما در بعضی موارد، ممکن است اقلامی را که تصور می نمایند ارزش فروش مجدد ندارند، دور بریزند، حتی اگر ارزش ذاتی داشته باشند.
سوگیری های شناختی
آ. اثر مالکیت (Endowment Effect)
اثر وقف، یک سوگیری شناختی است که در آن افراد به اقلامی که دارند در مقایسه با چیزهایی که ندارند، ارزش بیشتری قائل می شوند، می تواند به طور متناقضی منجر به دور انداختن اقلام ارزشمند گردد. اگر افراد نتوانند این تأثیر را به شدت احساس نمایند، ممکن است دارایی های خود را دست کم بگیرند و آن ها را قابل مصرف بدانند.
ب - ترس از دست دادن فضای خانه یا چیزهای دیگر
هنگامی که مردم تحت تأثیر ترس از دست دادن محل زندگی، زمان صرف شده برای سامان دادن چیزها، هستند، ممکن است اقلام ارزشمند را برای کاهش این ضررها دور بیندازند، حتی اگر این معادل از دست دادن ارزش کالا باشد.
فقدان دانش و مطلعی
آ. چیزهایی که به ارث رسیده و به نظر قدیمی و بی ارزش هستند، اما ارزش زیادی دارند
چیزهای به ارث رسیده، ، ممکن است به علت عدم مطلعی در خصوص ارزش یا اهمیت آن ها دور ریخته شوند. ممکن است نسل های جوان ارزش تاریخی یا مالی اشیاء عتیقه، کلکسیونی ها یا آثار باستانی را تشخیص ندهند که منجر به دور ریختن آنها گردد.
ب- بی توجهی به ارزش بازار
مردم بعلاوه ممکن است اقلام با ارزش را دور بیندازند زیرا از ارزش فعلی آنها در بازار مطلع نیستند. به ویژه در بازارهای خاص مانند هنر، لباس های قدیمی یا کلکسیون های کمیاب.
مسائل سلامت عاطفی و روانی
آ. افسردگی و اضطراب
مسائل مربوط به سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب می تواند منجر به بی توجهی یا دور ریختن اقلام ارزشمند گردد. افرادی که با این شرایط دست و پنجه نرم می نمایند ممکن است انرژی یا انگیزه مراقبت از دارایی های خود را نداشته باشند.
ب- زوال شناختی
زوال شناختی، چه به علت افزایش سن یا بیماری های دستگاه عصبی، می تواند قضاوت و توانایی های تصمیم گیری را مختل کند. این می تواند منجر به دور انداختن اقلام ارزشمند گردد.